آیندهی ساخت چه چالشها و امکاناتی پیش رو خواهد داشت؟
وبسایت شرکت اتودسک، برای ترسیم آیندهی ساخت با در نظر گرفتن همهی آسیبها و چالشهایی که برای دنیا خواهد داشت، اینفوگرافیکی را ارائه کرده که به طور موجز و کلی به ارائهی آمارهای موجود و پیشبینیهای آتی با زبان تصویر میپردازد. این اینفوگرافیک دغدغههای زیستمحیطی و توسعهی پایدار را به ساخت هوشمند آینده پیوند زده است. نگاه خاص اتودسک به آینده ساخت در متن پیش رو آمده است، اما واقعاً تا چه اندازه میتوان این نگاه را درست دانست؟...
با رشد جمعیت و افزایش شهرنشینی در سراسر دنیا، بزرگترین چالش ــ یا به عبارت دیگر فرصتی ــ که جهان دیزاین تاکنون با آن مواجه شده پدید آمده است. پیشبینی میشود که تا سال ۲۰۵۰، جمعیت زمین به ۱۰ میلیارد نفر خواهد رسید که ۶۸ درصد آنها در شهرها زندگی خواهند کرد و در هر روز، ۴۰۰ هزار نفر به طبقهی متوسط جامعه میپیوندند. بنابراین، باید نیاز به مسکن و ساختمانها، محصولات، حمل و نقل، آب و غذا، انرژی و زیرساختهای مختلف این جمعیت انبوه پاسخ داده شود. برای مثال، نیاز به ساخت ۱۳ هزار ساختمان در هر روز وجود دارد تا نیاز یک شهر در سال ۲۰۵۰ تأمین شود.
واقعیت کمبود منابع
هرچه بیشتر میسازیم، منابع کمتری باقی میماند. منابع طبیعی محدود هستند و حتی تعداد کارگران فنی ماهر نیز برای نیازهای ساختی کافی نیستند. علاوه بر اینها، مقدار زیادی از این منابع هم در پروژهها اتلاف میشوند. برای مثال، ۷۰ درصد قطعات یدکی هیچگاه مورد استفاده قرار نمیگیرند و همچنین ۳۰ درصد اتلاف جهانی نیز حاصل ساخت و ساز است.
پس درحالی که ما عوارض ناشی از مصرفمان را دست کم میگیریم، چگونه میتوانیم تمام نیازهای ساختی بشر را بدون آسیب زدن به دنیا تأمین کنیم؟ عوارضی مانند اتلافها، انتشار کربن و آلودگیها، آسیبهای اجتماعی، تخلیه شدن منابع و...
اتوماسیون یا کنترل خودکار
اتوماسیون (کنترل خودکار) میتواند تقابل بین نیاز بیشتر که اجتنابناپذیر است و واقعیت کمبود منابع را کمتر کند. ما میتوانیم چیزها را بهتر و با کیفیت بیشتر بسازیم، آن ها را با روشهای بهتری بسازیم و کارها را مفید و بهینه کنیم. اتوماسیون باعث این بهینهسازیِ ساخت و تولید میشود.
آیندهی ساخت
امروزه با توسعهی تولیدات اتومات شده ما میتوانیم چیزهایی با پیچیدگی بیشتر و به صورتی مطمئنتر بسازیم. ساخت و ساز ساختمانها، با پیشسازی در کارخانه و انتقال به سایت مورد نظر به وسیلهی رباتها، در حال صنعتی شدن است. پرینتهای سه بعدی از مسألهی پروتوتایپسازی و ساختهای اولیه عبور کرده و به سمت محصولات با کیفیت نهایی حرکت میکند. در این میان کارگاههای ساخت نیز درحال زیاد شدن هستند.
آیندهی کار
کنترل خودکار خیلی از چالشها و عادتهای فرسایشی که در کار به شیوهی گذشته وجود داشته را برطرف کرده و به افراد اجازه میدهد که تمرکز بیشتری بر حل مسأله داشته باشند. معماران، دیزاینرها، مهندسان و برخی از حرفههای دیگر، با دو مسألهی دیزاین و ساخت مواجه هستند. روند دیزاین و ساخت به سوی همگرایی بیشتر حرکت میکند و از قوانین سنتی کار به روش گذشته عبور میکنند. از طرف دیگر دو موضوع تولید صنعتی و ساخت و ساز نیز با هم جمع خواهند شد و در یک دسته همگرا خواهند بود. همچنین هر روز تعداد تیمها و زنجیرههای تأمین که به کلود (یا حافظهی اینترنتی) اتکا میکنند بیشتر خواهد شد. افراد میتوانند به کمک هوش مصنوعی در امر ساخت همکاری کنند و با تمرکز بر چالشها، صورت مسالههای جدیتری را پاسخ دهند. درواقع چیزهای طراحی شده را در دنیای دیجیتال و چیزهای ساخته شده را در دنیای فیزیکال به جلو میبریم.
اتوماسیون و تخیل
چند دهه است که اتوماسیون به ما کمک کرده تا پروسهی کار را بهینهتر و با نیروی کار کمتری انجام دهیم، اما چیزی که غیر قابل جایگزینی است، تخیل، تفکر و ابتکار انسان است که با ایدهپردازی به حل مسائل مختلف میپردازد. وقتی ما تخیل انسانی را با شکلهای جدید اتوماسیون کامپیوتری همراه میکنیم، میتوانیم انواع جدیدتر و بهتری از حمل و نقل، تولیدات زیربنایی و ساختمانهای گوناگون را تجربه کنیم.
ما میتوانیم تقابل بین نیازهای اجتنابناپذیر بیشتر، و واقعیت کمبود منابع را تعادل بخشیم. میتوانیم دنیای بهتری بسازیم. و در انتها، ما میتوانیم هر چیزی را بسازیم.
افزودن دیدگاه جدید