به گزارش قطب‌ علمی فن‌آوری معماری، آخرین مهلت برای ثبت‌نام در کارگاه بستاربند (نکسورید)، سه‌شنبه ۲۷ مهرماه ۱۳۹۵ خواهد بود. برای ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیش‌تر به سایت قطب علمی فن‌آوری معماری مراجعه کنید.

کارگاه بستاربند Nexorades با هدف ایجاد درک و شناخت بیشتر دانش‌جویان از مبحث سازه و به خصوص سازه‌های فضاکار و تجربه طراحی و ساخت دیجیتال برنامه‌ریزی شده است. نیاز به پوشش دهانه‌های بزرگ در طول تاریخ معماری هم‌واره به عنوان چالشی مهم پیش‌ روی طراحان بوده است که این موضوع به واسطه‌ی رشد تکنولوژی ساخت و دست‌یابی به دانش مواد در طول زمان توسعه یافته است. امروزه نیاز به سازه‌های بزرگ، معماران را بر آن می‌دارد که بیش از پیش به سازه‌های فضاکار شبکه‌ای روی آورند. این‌گونه سازه‌ها به معماران این امکان را می‌دهند تا دهانه‌هایی بسیار بزرگ‌تر از المان‌های سازه‌ای که در اختیار دارند را بپوشانند. ضمن این که به دلیل پیش‌ساخته بودن و کوچک بودن قطعات، امکان ساخت آن به وسیله کارگر ساده در هر مکانی به راحتی وجود دارد.

طبق تعریف، سازه‌ی فضاکار سازه‌ای است که نتوان برای محاسبه آن را به دو صفحه عمود برهم تقسیم کرد و رفتار کاملا یک‌پارچه‌ای داشته باشد. سازه‌ی فضاکار شبکه‌ای نیز سازه‌ای است که با وجود داشتن ویژگی ذکر شده، از المان‌های کوچکی تشکیل شده باشد که درکنار هم سازه‌ای مشبک را تشکیل دهند. بستاربند (Nexorades) نوعی سازه‌ی فضاکار شبکه‌ای است که به دلیل وجود نوعی اتصال خاص در آن، عضوی به عنوان مفصل ندارد و این امر سبب می‌شود که ساخت بسیار ساده‌ای داشته باشد؛ چرا که پیچیده‌گی ساخت سازه‌های فضاکار شبکه‌ای به طور کلی به ساخت اتصالات آن مربوط می‌شود. از سویی دیگر، طراحی فرم سازه شبکه‌ای امر پیچیده‌ای محسوب نمی‌شود به این دلیل که هر شبکه سه‌بعدی مثلث‌بندی‌شده‌ای را می‌توان به شکل سازه فضاکار ساخت ولی در فرم‌یابی بستاربند پیچیده‌گی‌هایی وجود دارد که در واقع نمی‌توان هر فرم دلخواهی را به بستاربند تبدیل نمود. در یک جمله می‌توان بیان کرد که بستاربند پیچیده‌گی را از فرآیند ساخت به فرایند طراحی منتقل می‌کند.

اساتید دوره: دکتر محمدرضا متینی، رامتین حق نظر، سید علی درازگیسو، محمدحسین کسرایی، یحیی نوریان.

–

زمان برگزاری: ۱ تا ۶ آبان ۱۳۹۵ – صبح و عصر

مکان: دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، قطب علمی فناوری معماری