وقتی سخن از عشایر بر زبان می آید، جملاتی نظیر، سخت کوشی، مشقت، خودساختگی  و تلاش معنا می شود که خانه و سرپناه عشایر، در نقاط مختلف ایران به خصوص مناطق کوهستانی، نشان دهنده خودساختگی، بومی گرایی، اقلیم و راحتی در اجرا و راه اندازی چه در زمان و چه در هزینه بوده است وچه پسندیده که فضایی برای همزیستی آنان با مسائل فرهنگی، کتاب و کتابخوانی فراهم شود. طرح مذکور با ایده سادگی در اجرا و خوانایی و جزئی از کل، شروع به کار کرد که در آن سعی شده است روابط پلان و مسیر حرکت مراجعین بعد سادگی در اجرا مورد مطالعه قرار گیرد و در ادامه با شناخت فرم مربع و شکستن ساختار آن به اسیستم اینترلاک در پلان و فرم، معنای متفاوتی از حرکت در مجموعه ایجاد شود تا از این طریق فضایی شفاف درون فضایی اصلی به وجود آید. در ادامه تلاش بر این بود که عناصر شکل گیری و طرح، جزئی از هم باشد.