مهمترین شاخص هویتی عشایر را می توان نسبت آن‌ها با طبیعت دانست، نسبتی که علی رغم تغییر شرایط اقلیمی، ورود مولفه های زندگی معاصر و ایجاد تغییراتی در سبک و شیوه زندگی، هنوز تغییر چندانی نکرده است. در این طراحی با در نظر گرفتن کتابخانه به عنوان نهاد فرهنگی و احیانا فرهنگ ساز چه از لحاظ ساختاری و چه از لحاظ محتوایی این ارتباط با طبیعت با دید متفاوت مورد باز بینی قرار گرفته است. و سعی شده تا تصویری از آینده ساخت های عشایری ارائه دهد.