در انتخاب مصالحی که برای سازه های پر شده از هوا استفاده می شود، عواملی نظیر مقاوت سازه در برابر باد، پارگی، آتش سوزی، مقاومت کششی مصالح و جنبه های اقتصادی پروژه مد نظر قرار می گیرد. مصالح مورد استفاده مشابه مواردی است که در سازه های پارچه ای-کششی استفاده می شوند، معمولا پارچه هایی از جنس فایبرگلاس یا پلی استر که به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت و مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش توسط پلیمرهایی از جنس PVC و یا تفلون روکش می شوند. طول عمر پارچه با توجه به شرایط آب و هوایی، کیفیت مصالح و نحوه نگهداری از آن حدود ده الی پانزده سال می باشد. میزان فشار باد داخلی سازه با توجه به محاسبه شدت باد منطقه تنظیم می گردد. سرعت باد شدن این سازه با پمپ هوایی رایج در حدود ۳۰ دقیقه برای فضایی با مساحت ۶۰ متر مربع می باشد که حتی به علت مدولار بودن سازه این امر تسریع می گردد. در صورت پارگی قسمتی از سازه ی بادی، سازه بصورت ناگهانی فرو نمی ریزد و باایجاد صدای بلندی، خرابی سازه براحتی مشخص می گردد. رفع این خرابی با چسبادن تکه ای پارچه ی مخصوص روی قسمت پاره شده (مشابه تعمیر تیوب های بادی) براحتی رفع می گردد. همچنین این سازه به علت تراکم هوای داخلی اش، عایق حرارت و صدا نیز به حساب می آید.