سیاه چادرهای عشایری نماد طراحی درون زا برای معیشتی پایدار و استفاده بهینه از ظرفیت های بوم آورد برای دستیابی به اهداف الگوی زیستی کارآمد کوچندگی است. این معماری اصیل و این ابتکار قوی به مثابه بخشی از میراث معنوی ایل ها و عشایر است. تفاوت های شکلی و کالبدی با توجه به فرهنگ قوم ها و جغرافیای زندگی آنان صورت گرفته که شناخت و بازخوانی مسکن عشایر با هدف دستیابی به طرح الگوی مناسب برای کتابخانه متحرک مورد استفاده قرار گرفت.رعایت مواردی از قبیل سازگاری با محیط، سهولت واچینی، بازچینی و جابجایی، سرعت کار، استفاده از مصالح بومی(چادر) و به کارگیری تکنولوژی روز از نکات قابل توجه بوده است. در طراحی مورد نظر به منظور سهولت جابجایی از کانکس با قابلیت متحرک سازی کلیه ی وجوه استفاده شده به صورتی که مساحت فضای مورد نظر به کمک خاصیت جمع شوندگی کانکس، امکان برپایی در زمان کوتاه را فراهم می کند.تلفیق کانکس با سازه چادری باز و بسته شونده قیچی سان، به منظور هماهنگی با فرم های متنوع مسکن عشایر بوده است. این چادر متحرک علاوه بر تطبیق با محیط باعث تبدیل فضای بسته به باز و نیمه باز می شود. استفاده از باکس های متحرک تکرارشونده در طراحی فضای داخلی، امکان جابجایی، چیدمان متعدد و کاربری های متنوع از جمله قفسه کتاب، فضای نشستن و میز مطالعه را فراهم می کند.